Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Ένα λουλούδι για την αγάπη........






Ένα λουλούδι για την αγάπη
Η Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής Πολυδενδρίου Αττικής με σκοπό να ενισχυθεί στο φιλανθρωπικό και Ιεραποστολικό της έργο,διοργανώνει την Κυριακή 3 Φεβρουαρίου στις 6.00μ.μ.μία μουσική εκδήλωση με τίτλο «ένα λουλούδι για την αγάπη.Τα παιδιά τραγουδούν για τα λουλούδια » Συμμετέχει η παραδοσιακή ορχήστρα και χορωδία του Ιερού Ναού Αγίου Γερασίμου Ιλισσίων.
Τιμή προσκλήσεως 5 ευρώ. Διάθεση προσκλήσεων: Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής.Τηλέφωνο επικοινωνίας 2295022228.
Τα χρήματα από την εκδήλωσή μας  θα διατεθούν σε οικογένειες Ελλήνων με προβλήματα επιβίωσης και εργασίας  αλλά και στην Ορθόδοξη Ιεραποστολή της Ιεράς Μονής μας στο Μπουσούγκιου της Ουγκάντας.

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ - ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ


35 παιδάκια από 4 μηνών έως 12 ετών στο ΠΙΚΠΑ Πεντέληs, για υιοθεσία, ζητούν παπούτσια και ρούχα, δείτε τι χρειάζονται ακριβώς στη λίστα.

 

ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ - ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

Α/Α Όνομα Ηλικία Νο Παπουτσιού

1. Πέτρος 20 μηνών No 21

2. Βιβή 3,5 ετών No 25

3. Χάρης 2 ετών No 23

4. Νίκος 12 μηνών Νο 20

5. Ραφαήλ 1,5 ετών No 19

6. Παναγιώτης 1,5 ετών No 20

7. Έλλη 2 ετών No 22

8. Νίκος 12 μηνών Νο 18

9. Μυρτώ 2 ετών No 21

10. Αναστασία 2 ετών No 22

11. Γιώργος 8,5 ετών Νο 36

12. Σήφης 6 ετών Νο 30

13. Βαγγέλης 7 ετών Νο 31

14. Αποστόλης 4,5 ετών Νο 24

15. Αλεξάνδρα 9 ετών Νο 29-30

16. Χριστίνα 5,5 ετών Νο 24

17. Σωτήρης 5,5 ετών Νο 30-31

18. Νικόλαος 3 ετών Νο 23

19. Ρεβέκκα 2 ετών Νο 23

20. Αντώνης 2,5 ετών Νο 23

21. Αλέξανδρος 12 ετών Νο 41

22. Γιάννης 10 μηνών

23. Ανδριάννα 11 μηνών

24. Στέλλα-Ρόζα 7 μηνών

25. Ηλίας 11 μηνών

26. Νάντια 9 μηνών

27. Μαρίνος 9 μηνών

28. άρρεν 4 μηνών

29. άρρεν 4 μηνών

30. άρρεν 4 μηνών

31. άρρεν 5 μηνών

32. άρρεν 7 μηνών

33. άρρεν 7 μηνών

34. άρρεν 11 μηνών

35. θήλυ 11 μηνών

 

ΜΟΝΑΔΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ «ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ» ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΔΩΡΕΕΣ.

ΑΦΡΟΛΟΥΤΡΑ ΚΑΙ ΣΑΜΠΟΥΑΝ ΓΙΑ ΒΡΕΦΗ, ΝΗΠΙΑ, ΠΑΙΔΙΑ

ΤΟΣΤΙΕΡΑ

ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΜΕ ΛΑΣΤΙΧΟ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΟΥΝΙΕΣ

ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΜΕ ΛΑΣΤΙΧΟ και ΧΩΡΙΣ (ΠΑΙΔΙΚΑ - ΜΟΝΑ)

ΠΑΠΛΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΟΝΑ ΚΡΕΒΑΤΙΑ

ΠΑΠΛΩΜΑΤΑ - ΠΑΠΛΩΜΑΤΟΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΚΟΥΝΙΕΣ

ΠΕΤΣΕΤΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΠΑΝΙΟΥ

ΠΙΚΕ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΟΥΝΙΕΣ

ΦΟΡΜΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΩΝ ΕΩΣ 12 ΕΤΩΝ

ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ (Νο 20 - 33)

ΚΑΛΤΣΕΣ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΩΝ ΕΩΣ 12 ΕΤΩΝ - ΚΑΛΤΣΟΝ

ΚΡΕΜΕΣ ΣΥΓΚΑΜΑΤΟΣ

ΒΑΦΛΙΕΡΑ

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ DVD

ΡΟΥΧΑ ΕΦΗΒΙΚΑ για αγόρι Νο14-16

ΣΑΛΙΑΡΕΣ

ΜΠΟΛΑΚΙΑ

ΚΟΥΤΑΛΑΚΙΑ

ΠΙΠΙΛΕΣ ΚΑΟΥΤΣΟΥΚ «ΤΡΕΙΣ ΤΡΥΠΕΣ»

ΚΟΥΝΙΕΣ ΨΗΛΕΣ ΓΙΑ ΒΡΕΦΗ

ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΠΙΡΟΥΝΑΚΙΑ Κ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙΑ

ΦΩΤΙΣΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΚΑ

ΑΝΤΙΟΛΙΣΘΗΤΙΚΑ ΜΠΑΝΙΟΥ

ΚΟΥΤΙΑ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ -

(ΜΕΓΑΛΑ ΜΠΑΟΥΛΑ)

ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΚΑΛΟΡΙΦΕΡ (30-35 τμ.)

ΧΑΡΤΟΝΙΑ - ΓΡΑΦΙΚΗ ΥΛΗ

 

 

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την υπηρεσία Αναρρωτηρίου (213-2059800  Κα Γουρνάκη Ιωάννα).

 

ΜΗ ΓΥΡΝΑΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ...ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ.

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

H θεραπεία του τυφλού στην Ιεριχώ (Λουκ. 18,35-43) Anthony (Bloom), Metropolitan of Sourozh




„Δεν βλέπουμε, ότι ο Θεός είναι ανάμεσά μας, στην εκκλησία, έξω από το ναό. Ο Κύριος είναι παρών παντού. Ζούμε, όμως, λες και δεν υπάρχει. Είναι κοντά μας, αναπνέουμε, κινούμαστε, υπάρχουμε μέσα από Αυτόν. Αλλά δεν το συνειδητοποιούμε. Αποδίδουμε σε μας ζωή, δύναμη, νου, αισθήματα, χαρίσματα και επιτυχία και αφήνουμε έξω Εκείνον που είναι η αιτία όλων αυτών. Σχετικά με αυτό το γεγονός είμαστε τυφλοί.“ – από μια ομιλία του Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ) για την θεραπεία του τυφλού στην Ιέριχω

Ο τυφλός άνθρωπος που καθόταν μπροστά στις πύλες της Ιεριχούς ήξερε ότι είναι τυφλός. Και εμείς είμαστε τυφλοί, αλλά δεν το ξέρουμε. Εκείνος το ήξερε, γιατί όλοι γύρω του μπορούσαν να του πουν ότι βλέπουν. Μπορούσαν να του περιγράψουν ό,τι βλέπουν και έτσι εκείνος μπορούσε να καταλάβει τί του λείπει.

Και εμείς είμαστε τυφλοί. Αν συγκριθούμε με τους αγίους  - δηλαδή με ανθρώπους όπως εμείς που, όμως, έγιναν φώς με όλη την ψυχή τους, που μάθαιναν να βλέπουν με την καρδιά και με το νου τους, τότε γίνεται σαφές, πόσα δεν βλέπουμε. Πολύ άσχημο, όμως, σε αυτή την κατάσταση για μας, είναι το γεγονός, ότι υπάρχουν ανάμεσά μας πολύ λίγοι άνθρωποι που βλέπουν, αλλά ακόμα πιο άσχημο είναι, ότι πιστεύουμε, ότι αυτή η κατάσταση της πλειονότητας των ανθρώπων είναι η κανονική. Και εάν κάποιος – πολύ σπάνια! – βλέπει, ακούει, νιώθει ή καταλαβαίνει κάτι ασυνήθιστο, τότε τον θεωρούμε ανώμαλο. Δεν τον θεωρούμε ως κριτήριο για μας και δεν τον αφήνουμε να κρίνει την τυφλότητα και αναισθησία μας και να μας αποδείξει ότι ζούμε πραγματικά ως νεκροί. Όλες τις εποχές, σε όλες τις χώρες όπου φανερώθηκαν άγιοι, οι άνθρωποι τους φέρονταν όπως φέρθηκαν στο Χριστό. Τους άκουγαν καχύποπτα, περιγελούσαν τα λόγια τους, δεν ακούγανε τις συμβουλές τους και  ακολουθούσαν το δρόμο τους. Καμιά φορά θαύμαζαν τα χαρίσματά τους, αλλά τα θεωρούσαν τόσο ασυνήθιστα και αφύσικα, ώστε δεν είχε νόημα να προσπαθεί κανείς να τα αποκτήσει. Έτσι και τώρα είμαστε τυφλοί, δεν βλέπουμε, δεν νιώθουμε. Γι΄αυτό πρέπει να αναρωτηθούμε: Τί δεν βλέπουμε? Τότε, ίσως, θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε και να ακούσουμε πιο προσεκτικά.          

Δεν βλέπουμε, ότι ο Θεός είναι ανάμεσά μας, στην εκκλησία, έξω από το ναό. Ο Κύριος είναι παρών παντού. Ζούμε, όμως, λες και δεν υπάρχει. Είναι κοντά μας, αναπνέουμε, κινούμαστε, υπάρχουμε μέσα από Αυτόν. Αλλά δεν το συνειδητοποιούμε. Αποδίδουμε σε μας ζωή, δύναμη, νου, αισθήματα, χαρίσματα και επιτυχία και αφήνουμε έξω Εκείνον που είναι η αιτία όλων αυτών. Σχετικά με αυτό το γεγονός είμαστε τυφλοί: Ο Κύριος είναι ανάμεσά μας, αλλά εμείς απασχολούμαστε με άδειες σκέψεις, ανόητα συναισθήματα και κενές κουβέντες που μας αδειάζουν. Αυτός, όμως, στέκεται σιωπηλός κοντά μας, σαν ένας ζητιάνος μπροστά σε μια πόρτα. Μήπως κάποιος ρίξει μια μάτια σ΄ Αυτόν! Μήπως κάποιος Τον προσέξει! Μήπως κάποιος νιώσει την παρουσία Του! Μήπως αλλάξει η παρουσία Του κάτι στην καρδιά, στο νου ή στα λόγια τουλάχιστον ενός από τους ανθρώπους! ...

Δεν βλέπουμε. Και είμαστε τόσο πολλοί, ώστε δεν μας φοβίζει ότι είμαστε τυφλοί. Όλοι είναι τυφλοί, δηλαδή η τυφλότητα είναι η κανονική κατάσταση. Τί φοβερό να κοιτάζουμε γύρω μας και να είμαστε τυφλοί! Κάθε άνθρωπος είναι μια εικόνα του Θεού. Εμείς, όμως, δεν βλέπουμε τίποτα ιδιαίτερο σ΄ έναν άνθρωπο. Μάλιστα, η εικόνα είναι παραμορφωμένη.  Μα, άραγε, έτσι φερόμαστε σε μια εικόνα χαλασμένη από ανθρώπινη τραχύτητα, όπως φερόμαστε σε έναν άνθρωπο? Αν βρίσκαμε μια τσαλαπατημένη και χαλασμένη εικόνα, με τί ευλάβεια και τί πόνο στην ψυχή θα την παίρναμε, θα την σφίγγαμε στην καρδιά και θα την φέρναμε στο σπίτι μας, όπου θα την καθαρίζαμε και θα την βάζαμε σαν μάρτυρα κοντά στις άλλες εικόνες! Θα θεωρούσαμε τις βλάβες σαν πληγές και θα αισθανόμασταν ευλάβεια μπροστά τους, επειδή σ΄ αυτές τις πληγές θα αναγνωρίζαμε τις πληγές του Θεού, όταν έγινε Άνθρωπος, όταν Τον χτύπησαν οι άνθρωποι, Τον κλώτσησαν με τα πόδια τους, Τον έφτυσαν κατάμουτρα, Τον περιγέλασαν και Τον κοροϊδεψαν. Όλα αυτά θα μπορούσαμε να τα βλέπουμε σε μια εικόνα γραμμένα με χρώματα ...

Μα μπροστά μας βρίσκεται μια εικόνα που δεν είναι φτιαγμένη από τα χέρια ενός ανθρώπου αλλά από τον Ίδιο το Θεό: ένας άνθρωπος. Σ΄ έναν άνθρωπο βλέπουμε οτιδήποτε εκτός από μια εικόνα του Θεού, και μάλιστα δεν του φερόμαστε, όπως θα φερόμασταν σε μια εικόνα για την οποία μόλις σας μίλησα.

Άραγε μας πονάει η καρδιά, όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο που κάνει κακό ή είναι γεμάτος  ζηλοφθονία? Όχι, δεν μας πονάει, νιώθουμε αηδία. Αλλά ο άλλος, βλέποντας εμάς, αισθάνεται την ίδια αηδία, επειδή δεν είμαστε καλύτεροι από αυτούς που κρίνουμε. Και συνεπώς, ένας τυφλός χτυπάει στο σκοτάδι έναν άλλο τύφλο και κανείς δεν παραδέχεται ότι είναι τυφλός. Είναι τρομερό.

Και κάτι άλλο ακόμα: Το παν βρίσκεται στα χέρια του Κυρίου. Ναι, το πώς ο Κύριος οδηγεί έναν άνθρωπο στο δρόμο του είναι απρόβλεπτο και κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει εντελώς: ο δρόμος μπορεί να είναι φρικτός, μπορεί να είναι γεμάτος φως, ώστε να θαμπώσουν τα μάτια. Μπορεί να είναι τόσο σεμνός και απαρατήρητος, ώστε χρειάζεται όλη την προσοχή μας για να καταλάβουμε τις πράξεις του Θεού. Όλη η ζωή, η ζωή καθενός ανθρώπου, του καθενός από μας, είναι στα χέρια του Θεού. Και όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή μας, όλα – χωρίς εξαίρεση! – έχουν νόημα. Άν μόνο ανοίγαμε τα μάτια μας και αναρωτιόμασταν: Πού με οδηγεί ο Κύριος? Τί σημαίνει το ένα και το άλλο στη ζωή μου, αντί να κραυγάζουμε: Δεν με βολεύει! Πονάει! Αυτό με εκνευρίζει! Δεν το θέλω! Άφησέ με, Κύριε, με τους μακαρισμούς Σου, οι οποίοι μιλούν για πείνα και δάκρυα, για διωγμό και μοναξιά. Δεν τα θέλω όλα αυτά! ...

Είμαστε τυφλοί. Τυφλοί σχετικά με την δική μας ζωή, αλλά και σχετικά με την περίπλοκη και πλούσια ζωή των άλλων που είναι δεμένοι με μας. Είμαστε τυφλοί στο να καταλαβαίνουμε τους δρόμους του Θεού στην ιστορία, τυφλοί σε σχέση με μοναδικούς ανθρώπους ή ολόκληρες ομάδες ανθρώπων – σε πιστούς και άπιστους, σε δικούς μας και σε ξένους. Στους δικούς μας είμαστε τόσο τυφλοί όσο και στους ξένους. Άραγε δεν είναι σαφές, άν απλά το σκεφτούμε λίγο?

Και έτσι καθόμαστε στη σκόνη μπροστά στις πύλες της Ιεριχούς και θεωρούμε τον εαυτό μας ότι δεν είμαστε τυφλοί. Και περνάει ο Χριστός, αλλά εμείς δεν φωνάζουμε δυνατά. Δεν υπάρχει ανάγκη να μας μαλώσουν οι άλλοι να σωπάσουμε, να μην ενοχλήσουμε τον Δάσκαλο. Τί χρειαζόμαστε από Αυτόν? Τα ξέρουμε όλα! Τί μπορεί να μας δώσει? Βλέπουμε και ζούμε. Όχι! Δεν είναι έτσι. Είμαστε τυφλοί και νεκροί! Αλλά μόνο από Αυτόν μπορούμε να αποκτήσουμε το φως και τη ζωή. Και λοιπόν, δεν το βλέπουμε και δεν ζητάμε, μα Αυτός περνάει. Ή σταματάει, χτυπάει την πόρτα του νου, της καρδιάς και της ζωής μας μέσα από όλα τα γεγονότα, μέσα από όλους τους ανθρώπους, μέσα από όλα τα συναισθήματα – μέσα απ΄ όλα, χωρίς εξαίρεση! – που γεμίζουν τη δική μας ζωή και τη ζωή του καθενός γύρω μας, και όλων και όλου του κόσμου. Εμείς, όμως, ούτε ακούμε το χτύπημα, ούτε νιώθουμε το βλέμμα του Κυρίου και δεν ανοίγουμε ...

Ας διαβάσουμε άλλη μια φορά ακόμα την ιστορία με τον τυφλό στην Ιεριχώ! Ο Χριστός τον ρωτάει: Τί θέλεις να σου κάνω? Εμείς θα απαντούσαμε: Τίποτα, δεν χρειάζομαι τίποτα. Τα έχω όλα ... Ή αντίθετο, πόσα πράγματα θα θέλαμε: πλούτος, φήμη, φιλίες και χίλια άλλα πράγματα, εκτός από Αυτόν τον Ίδιο και την Βασιλεία Του. Και γι΄ αυτό δεν ακούμε (ή τόσο σπάνια ακούμε) τα λόγια Του: „Να αποκτήσεις το φως σου! Η πίστη σου σε έσωσε. Βρίσκεσαι κοντά στο φως! Να το αποκτήσεις! Είναι στα χέρια σου!“ Δεν ακούμε τέτοια λόγια, όχι γιατί έχουμε μόνο μια θεωρητική πίστη, χωρίς δύναμη, αλλά γιατί δεν χρειαζόμαστε τίποτα. Μας φαίνεται, ότι βλέπουμε. Και αυτό είναι το τρομερό!

Ας το σκεφτούμε αυτό καλά, γιατί ακόμα μπορούμε να αποκτήσουμε το φως για να δούμε, τί πλούσια και θαυμάσια είναι η ζωή, πόσο κοντά είναι ο Κύριος σε μας, πώς λάμπει στη δόξα της αιωνιότητας, τί ταπεινόφρων και ήρεμος είναι, πώς βρίσκεται η λάμψη του Κυρίου σε κάθε πρόσωπο, όπως σε κάθε εικόνα, πώς πηγάζει από κάθε γεγονός, σε κάθε άνθρωπο και μας καλεί: Ανοίξου! Άνοιξε τα μάτια σου! Άνοιξε την καρδιά σου! Ανοίξου! Ας είναι η θέλησή σου ευέλικτη και ελεύθερη! Ας είναι το κορμί σου, όπως η πλούσια γη πριν τη σπορά του Κυρίου, και τότε θα έχεις ζωή! Γεννιέται πρώτα η ζωή μέσα στον άνθρωπο και μετά απλώνεται γύρω του, σαν το φως σαν τη ζέστη, σαν τη χαρά, σαν την αιωνιότητα! Μας δόθηκε το παν, αλλά πόσο λίγο το παίρνουμε ...

Ας μας δώσει ο Κύριος το θάρρος να είμαστε γνήσιοι, αληθινοί και ειλικρινείς! Ας μας δώσει ο Κύριος χαρά! Τη χαρά του να αποκτήσουμε το φως!

Αμήν

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2012

Μαρτυρία προσκυνητή (που κάνει εξωτερική ιεραποστολή) για τον γ. Παϊσιο (από τον πρώτο τόμο του Ζουρνάτζογλου)




"Σε μία συνάντησή μου με τον μακαριστό γέροντα Παϊσιο, εκθέτοντάς του την έντονη ανησυχία μου για την διάδοση του αληθινού λόγου του Θεού στα έθνη, μέσω της Ορθοδόξου Ιεραποστολής, μου απάντησε: "Αυτό που γίνεται τώρα, είναι σαν να πηγαίνεις να ποτίσεις με ένα ποτιστήρι ένα χωράφι. Θα έρθει καιρός, που ο Θεός θα βρέξει στο χωράφι". Θα έλθει δηλαδή η ώρα για την διάδοση της Ορθοδοξίας στα έθνη. "

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

ΑΠΌ ΤΆ ΡΗΤΆ ΤΟΎ ΠΑΤΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΊΟΥ




1.  Ή ψυχή είναι  πολύ βαθιά καί μόνον ό Θεός τήν γνωρίζει.

2.  Γιατί νά κυνηγάμε τά σκοτάδια; Νά άνάψωμεν τό φώς καί τά σκοτάδια θά φύγουν μόνα τους.  Θά άφησωμεν νά κατοικήση σ’όλην τήν ψυχήν μας ό Χριστός καί τά δαιμόνια θά φύγουν μόνα τους.

3. Μπορεί κάποιος νά μιλάει διά τάς άμαρτίας του καί νά είναι ύπερήφανος καί άλλος νά μιλάει διά τάς άρετάς του καί νά είναι ταπεινός.

4. Δέν γίνεται κανείς Χριστιανός μέ τήν τεμπελιά, χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά.

5. Άν θέλης μπορείς νά άγιάσης καί μέσα στήν Όμόνοιαν.

6. Ό Θεός μας άγαπάει πολύ καί μάς έχει στόν νούν Του κάθε στιγμήν καί μάς προστατεύει.  Πρέπει νά καταλάβωμεν αύτό καί νά μή φοβούμαστε τίποτε.

7. Νά παρακαλάς τόν Θεόν νά συγχωρήση τάς άμαρτίας σου. Καί ό Θεός, έπειδή θά τού παρακαλάς πονεμένος καί ταπεινωμένος θά σού συγχωρήση τάς άμαρτίας σου καί θά σέ κάνει καλά καί στό σώμα.

8. Ή μεγάλη λύπη καί ή στενοχώρια δέν είναι άπό τόν Θεόν, είναι παγίδα τού διαβόλου.

9. Ό Θεός φροντίζει άκόμη καί διά τάς πιό μικράς λεπτομέρειας τής ζωής μας.  Δέν άδιαφορεί διά μας, δέν είμαστε μόνοι στόν κόσμον.

10. Νά γεμίσης τήν ψυχήν σου μέ Χριστόν, μέ θείον έρωτα, μέ χαράν.  Ή χαρά τού Χριστού θά σέ ίατρέψη.

11. Νά μήν ένδιαφέρεσαι άν σέ άγαπούν, άλλά άν έσύ άγαπάς τόν Χριστόν καί τούς άνθρώπους. Μόνον έτσι γεμίζει ή ψυχή.

12. Τό πάν είναι νά άγαπήση ό άνθρωπος τόν Χριστόν καί όλα τά προβλήματα τακτοποιούνται.

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Είπε γέρων: — Ότι δεν κατόρθωσαν με πόλεμο οι γερμανοί, προσπαθούν να το κάμουν τώρα με το γαλλογερμανοαγγλικό σύμφωνο της ΕΟΚ




Είπε γέρων:
—           Ότι δεν κατόρθωσαν με πόλεμο οι γερμανοί, προσπαθούν να το κάμουν τώρα με το γαλλογερμανοαγγλικό σύμφωνο της ΕΟΚ. Για να δούμε θα το κατορθώσουν; Ου μη γένοιτο! Εύχομαι να γίνει κάτι και να διαλυθεί ή ΕΟΚ. (Ελέχθη Μάιο 2004)

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Πορφυρές τρέλες...



Ρωτήσαμε τον πατέρα Πορφύριο πώς συμβαίνει, πολλές φορές, άνθρωποι να γίνονται καλά από αθεράπευτες ασθένειες, κι εκείνος απάντησε: «Διά της πίστεως». Τον ρωτήσαμε τι εννοούσε «διά της πίστεως» και μάς εξήγησε ότι, αν ό ασθενής εγκαταλείψει τη φυσική γνώση των γιατρών και τα αφήσει στο Θεό, τότε κάνει την πρόνοια του Θεού να αναλάβει να τον κάνει καλά*. Και γίνεται έτσι καλά! Να, ήλθε, μάς είπε, μία κυρία με καρκίνο στο μαστό και μου λέει: Εγώ δεν θα πάω πουθενά, ούτε σε γιατρούς ούτε σε κανένα και ότι θέλει ό Θεός ας γίνει. Κι εγώ της είπα: Αφού έχεις τόση πίστη στο Θεό, τους γιατρούς δεν τους χρειάζεσαι.
* Σημ. του εκδότου. Αυτό έτσι περιληπτικά που είναι διατυπωμένο μπορεί να παρανοηθεί. Διότι όταν κάποιος δεν πηγαίνει στο γιατρό για «να κάνει την πρόνοια του Θεού να τον κάνει καλά», ενεργεί σαν να εκβιάζει ή έκπειράζει το Θεό, πράγμα που πάντοτε το απέρριπτε ό Γέροντας Πορφύριος. Όταν όμως αφήνεται στο Θεό με απλότητα, άφελότητα και εμπιστοσύνη σε ότι ό Θεός επιτρέψει, χωρίς να ζητά θεραπεία, όπως αφηνόταν ό ίδιος ό Γέροντας Πορφύριος, τότε πολλές φορές ή χάρις του Θεού ενεργεί τη θεραπεία. Σ' αύτη την περίπτωση ό άρρωστος πού αφήνεται στην αγάπη τού Θεού δεν θέλει βαθειά μέσα του ούτε ζητά τη θεραπεία. Δέχεται ότι αποφασίσει ό Θεός. Το να θέλει να θεραπευθεί και να μη καταφύγει στο γιατρό, άλλα να ζητά να τον θεραπεύσει άμεσα ό Θεός είναι λάθος. Ή κυρία του παραδείγματος πού ακολουθεί είπε: «Ότι θέλει ό Θεός ας γίνει». Δεν είπε: «Θα με κάνει καλά ό Θεός». Αυτής τη στάση φέρνει ως παράδειγμα ό Γέροντας. Βλέπε και αμέσως πιο κάτω το απόσπασμα «"Άφησε την αρρώστια σου ανυστερόβουλα στο Θεό».
Ό καρκίνος του Γέροντα και ή αγία υπομονή του

Όταν μου το είπαν οι γιατροί ότι έχω καρκίνο, μετά από τις εξετάσεις πού έκαναν, το χάρηκα και είπα: Δόξα σοι ό Θεός. Μετά από τόσα χρόνια δεν ξέχασες το αίτημα μου. Έχω καρκίνο έδώ, στην υπόφυση. Αύτη έχει κάνει όγκο πού μεγαλώνει και πιέζει το οπτικό χίασμα. Γι' αυτό άρχισα να μη βλέπω.

Με αυτό το μάτι βλέπω λίγο φως- με το άλλο βλέπω τους ανθρώπους σαν σιλουέτες, άλλα δε βλέπω με αυτά τα μάτια τα χαρακτηριστικά τους. Ή γλώσσα μου έχει γίνει χονδρή και μακριά. Με δυσκολεύει μέσα στο στόμα μου και ή φωνή μου έχει αλλάξει. Έχω πόνους φοβερούς. Όταν πονώ, κάνω υπομονή και προσεύχομαι. Στον πολύ πόνο δεν μπορώ να προσευχηθώ. Όμως δεν γογγύζω ούτε παραπονούμαι.
- Γέροντα, να παίρνετε κανένα παυσίπονο. Να ανακουφίζεσθε.


 - Δεν παίρνω. Λέω αυτό πού σου είπα: Δεν ξέρει ό Χριστός ότι πονάω; Το ξέρει. Λοιπόν σηκώνω το Σταυρό τού Χρίστου υπομονετικά. Πώς σού φαίνεται αυτό; Σού είπα. Μπορεί να με πουν τρελό. Όμως μ' αρέσει αυτή ή τρέλα. Δε σε υποχρεώνω να κάνεις κι εσύ το ίδιο. Εσύ, όπως το καταλαβαίνεις, όσο μπορείς. Εγώ έτσι το καταλαβαίνω.

Σε αγαπώ, μωρέ, το ξέρεις;

-   Το ξέρω, Γέροντα. Κι εγώ σας αγαπώ και παρακαλώ δι' ευχών σας να με ελεήσει ό Θεός.

-   Μέσα στους πόνους μου παρακαλώ το Θεό να με ελεήσει και να συγχωρήσει τις αμαρτίες μου. Όταν ό άνθρωπος φτάσει στην προπτωτική κατάσταση, δεν επιτρέπει ό Θεός αρρώστια. Κι όταν Εκείνος θελήσει, μπορούμε αμέσως να γίνουμε υγιείς.

Αυτά είναι δύσκολα. Τα καταλαβαίνουν εκείνοι «οίς δέδοται».
Ακατανόητα και αδιανόητα με την επιστημονική και εγκόσμια λογική μας αλλά και ανυπόφορα στην πρακτική αντιμετώπιση τους. Θέλει πολλή Χάρη Θεού για να τεθούν σε εφαρμογή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο γιατρός του παππούλη ο μακαριστός καθηγητής Γιώργος Παπαζάχος , ο οποίος στην αρρώστια του χρειάστηκε μεγάλες δόσεις ναρκωτικών ουσιών για να ανακουφιστεί από τους ανυπόφορους πόνους. 


Δευτέρα 9 Ιουλίου 2012

ΕΙΠΕΝ ΓΕΡΩΝ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ.........





Θεωρητικώς, εάν πούμε ότι ο Χριστός είναι αόρατος, αυτό είναι μία τρομερή άγνοια και μεγάλη απιστία έναντι της Αγίας Γραφής, της Παραδόσεως και των Πατέρων της Εκκλησίας, οι οποίοι μας εξεμηστηρεύθησαν ότι επίστεψαν, ότι ενατένιζαν και ότι εβίουν.

Διότι, ποιός ποτέ είπε ότι είναι αόρατος ο Θεός, και μάλιστα ό
Χριστός; 

Οι πάντες ομολογούν ότι είναι μεν αόρατος ως προς την φύσιν, διότι ή φύσις του δεν είναι μεθεκτή υπό της ανθρώπινης αδυναμίας, είναι όμως ορατός πολλαπλώς ως ενέργεια, ως φως, πολύ περισσότερο δε ως Θεάνθρωπος. Όπως, όταν έχεις ένα δωμάτιο γεμάτο καθρέπτες, βλέπεις τον άνθρωπο χίλιες φορές, έτσι ακριβώς χίλιες φορές και με χίλιους τρόπους βλέπει κανείς τον Χριστόν.


Γεροντας Αιμιλιανος Βαφειδης 


Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

"Σ'ΑΓΑΠΩ ΜΑΜΑ"


Ο ΑΝΤΡΑΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΣΕ ΚΩΜΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΞΕΓΡΑΨΕΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΚΟΠΕΛΑ ΤΟΥ. Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΙΧΑΝ ΧΑΣΕΙ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΤΟΥΣ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΟΜΩΣ ΕΠΕΜΕΝΕ ΟΤΙ ΘΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙ.ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΕΛΕΓΕ ΣΤΟ ΑΥΤΙ ΠΟΣΟ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΕΙ ΗΞΕΡΕ ΟΤΙ ΤΗΝ ΑΚΟΥΕΙ.
ΟΤΑΝ ΣΥΝΗΛΘΕ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΙΛΑΓΑΝ ΓΙΑ ΘΑΥΜΑ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟΥΣ ΕΔΕΙΞΕ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΟΛΟΙ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΤΙ ΘΑ ΕΓΡΑΦΕ ΑΥΤΟΣ ΠΗΡΕ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΕ: "Σ'ΑΓΑΠΩ ΜΑΜΑ"

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Tchaikovsky: Liturgy of Saint John Chrysostom (A. A. Jurlow Chorus-Moscow, Marcel Verhoeff)




The work is presented here in the form of a Russian Orthodox church service, including the chants/prayers of the Deacon (bass Boris Schumilov) and the Priest (tenor Evgenij Prizhilutzkij).

An English translation of the text is found here:
http://www.orthodox.net/services/sluzebnic-chrysostom.pdf

-01 Opening Doxology; Great Litany (00:10)
-02 Short Litany; Second Antiphon; Short Litany (05:28.33)
-03 Lesser Entance; Traporia 'Gospodi...'; Trisagon 'Svyati Boze' (10:02.26)
-04 Prokimenon; Alleluia; Gospel reading (13:34.04)
-05 Petitions and Prayers for the Faithful; Prayer for the Catechumens; Dismissal of the Catechumens; Prayer of the Faithful (14:42.71)
-06 Cherubikon [Cherubic Hymn]; Greater Entrance (23:39.18)
-07 Litany for the Offertory; The Kiss of Peace (31:04.48)
-08 The Creed [Credo] (34:47.10)
-09 Eucharistic Prayer: Preface; Sanctus (38:52.43)
-10 The Consecration (42:08.59)
-11 The Epiclesis; Hymn to the Mother of God (46:11.88)
-12 Prayer of Intercession (50:57.71)
-13 Otche nash [The Lord's Prayer]; The Elevation (54:59.46)
-14 Communion Hymn (58:34.75)
-15 The Holy Communion of the faithful; The Eucharistic Gifts are carried to the Prothesis; Thanksgiving; Closing Prayer; Blessing; Dismissal (1:00:43.59)

If you are only interested in the work sung as a concert performance, try the recording by The Chamber Choir of the USSR Ministry of Culture under the direction of Valery Polyansky. It is a glorious performance.

Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Υπάρχουν δωρεάν φάρμακα για καρκινοπαθείς.



Υπάρχουν δωρεάν φάρμακα για καρκινοπαθείς.
Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Η Ελπίς
Δημητσάνης 7 Αμπελόκηποι , Αθήνα
Τηλ.:210 6494000, 213 2039000

Τρίτη 29 Μαΐου 2012

π. Νίκων - Η προσευχή






Ο Αγιορείτης μοναχός π. Νίκων, από τις Καρυές του Αγίου Όρους, καταθέτει τις απόψεις του, προβληματίζει, μας δείχνει το καθήκον μας και συγχρόνως την λύτρωσή μας!

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ - ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΟΥ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ

ΣΕΒ. ΓΟΡΤΥΝΟΣ: ΝΑ ΛΕΜΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ





Ή Όρθόδοξος'Εκκλησία το παρέλαβε από τούς Άγιους Πατέρας και το διατήρησε αναλλοίωτο, ενώ οι Παπικοί το βεβήλωσαν και το αλλοίωσαν διά του Φιλιόκβε. Διατί να λέμε το «Πιστεύω» μας κατά το Απόδειπνο

Ό Σεβ. Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας εις εγκύκλιο του κήρυγμα, υπό ημερομηνία 1ην Απριλίου, αφού αναλύει το Πιστεύω των Ορθοδόξων και το «Σύμβολο της Πίστεως» μας. εις το όποιον «έβαλαν βέβηλο χέρι και το αλλοίωσαν» οι Παπικοί, καλεί τον πιστό λαό να λέγει μίαν φορά την μέρα και ιδιαιτέρως κατά το Απόδειπνο το «Πιστεύω». Το πλήρες κείμενο του εγκυκλίου κηρύγματος του Σεβ. Μητροπολίτου έχει ως ακολούθως:


«1. Ή ζωή ημών των χριστιανών, αδελφοί μου, ρυθμίζεται με βάση το τί πιστεύουμε. Και οι άθεοι το ίδιο κάνουν. Ενεργούν και πράττουν με βάση την αθεϊστική ιδεολογία τους. Ένας μεγάλος άθεος, για παράδειγμα, είχε πει: "Ή ζωή είναι παράλογη, ή αγάπη είναι αδύνατη"!... Άντε τώρα να κάνουμε όμορφη ζωή με βάση την ιδεολογία αύτη!
'Εμείς οι Ορθόδοξοι χριστιανοί έχουμε το "Πιστεύω" μας, στο όποιο κλείνεται όλη ή "ιδεολογία" μας, όλη ή θεολογία μας καλύτερα. Και με βάση τα άρθρα του "Πιστεύω" ρυθμίζουμε την ζωή μας. Ή πίστη μας στηρίζεται στην Άγια Γραφή, πού είναι ή αποκάλυψη του Θεού σε 'μάς τούς ανθρώπους. Μέσα στην Άγια Γραφή βρίσκουμε μικρές προτάσεις, οι οποίες είναι πραγματικά ομολογίες πίστεως. Για παράδειγμα, σας αναφέρω τρεις: Ό απόστολος Παύλος λέγει για τον Ιησού Χριστό: "Εν μορφή Θεού υπάρχων ούχ αρπαγμόν ηγήσατο το είναι ίσα Θεώ, αλλά εαυτόν έκένωσε μορφήν δούλου λαβών, εν όμοιώματι ανθρώπων γενόμενος..." (Φιλιπ. 2,6-10). Αυτός ό λόγος και όλη ή παρακάτω συνέχεια είναι ένα μικρό "Πιστεύω". Και ένας άλλος ακόμη σύντομος λόγος, πού είναι ομολογία πίστεως: "Ό Ιησούς Χριστός (είναι) Κύριος" (Α' Κορ. 12,3). Το "Πιστεύω" στην Παλαιά Διαθήκη ήταν αυτός ό λόγος: "Άκουε, Ισραήλ• Κύριος ό Θεός σου εις έστιν" (Δευτ. 6,4). Και εκείνη ή πεντάλογος προσευχή πού λέμε, το "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησε με", είναι μία ομολογία πίστεως- γιατί ομολογούμε τον σαρκωθέντα Υιό του Θεού και ως Θεό ("Κύριε") και ως άνθρωπο ("Ιησού") και ως Θεάνθρωπο ("Χριστέ").


2.       Το "Πιστεύω" μας το καλούμε "Σύμβολο". Δεν ξέρω, αγαπητοί μου, να σας πω ακριβώς τί σημαίνει αυτή ή έκφραση. Είναι μία έκφραση "κλειδί". Σημαίνει τον χάρτη! Πραγματικά: "Ότι είναι ό χάρτης για την Γεωγραφία, το ίδιο είναι και το "Πιστεύω" μας για την Εκκλησία, γι' αυτό το λέμε "Σύμβολο". Ένας , μικρός χάρτης απεικονίζει όλη την γη. Και το μικρό "Πιστεύω" μας, αυτό το "Σύμβολο της πίστης" μας, έχει με λίγα λόγια όλη την πίστη μας. Δώδεκα είναι τα άρθρα του,-"Πιστεύω". Κάθε άρθρο του είναι, πώς να το πω;, είναι σαν στρατιωτικά "παραγγέλματα" διδόμενα από τον Βασιλέα Χριστό στην στρατευόμενη του Καθολική Εκκλησία, για να τα φέρει στον κόσμο, τον οποίο πορεύεται να κατακτήσει.


3.       Από την αρχή ή Εκκλησία χρησιμοποιούσε "Σύμβολα της πίστεως", γιατί αυτά ήταν αναγκαία για την διδασκαλία των Κατηχουμένων, αυτών δηλαδή πού επρόκειτο να βαπτιστούν. Τα "Σύμβολα της πίστεως" πάλι ήταν αναγκαία στην Εκκλησία για την απόκρουση των αιρέσεων. Δηλαδή οι εμφανισθέντες αιρετικοί, με τις πλανεμένες διδασκαλίες τους, έδωσαν την κυριότερη αφορμή στην Εκκλησία να συντάξει "Σύμβολα" της αληθινής της διδασκαλίας. Τον τέταρτο αιώνα όμως ή Εκκλησία απεφάσισε να συνθέσει ένα ενιαίο "Πιστεύω" για όλη την Εκκλησία. Έτσι γράφτηκε από την Πρώτη και Δεύτερη Οικουμενική Σύνοδο το σημερινό "Πιστεύω", πού ξέρουμε όλοι. Το ότι το "Πιστεύω" μας γράφτηκε από Οικουμενικές Συνοδούς σημαίνει ότι είναι φωνή όλης της Εκκλησίας.


4. Είπαμε στην αρχή ότι το "Πιστεύω" μας πρέπει να ρυθμίζει την ζωή μας, τα έργα μας. Λέγουν μερικοί ότι δεν χρειάζεται ή πίστη, αλλά τα έργα. Λησμονούν όμως αυτοί ότι τα έργα απορρέουν από την πίστη του καθενός. "Έτσι, για παράδειγμα, ό Χίτλερ ήταν σκληρός προς τούς ανθρώπους, επειδή ήταν συνεπής στην σκληρή του πίστη. Εμείς οι χριστιανοί, πού έχουμε ωραία πίστη, όπως αυτή εκφράζεται στα δώδεκα άρθρα του "Πιστεύω" μας, πρέπει πολύ να προσπαθούμε τα έργα μας να είναι ανάλογα προς την πίστη μας.


5. Το "Σύμβολο της πίστης" μας, αγαπητοί μου, το όποιο συνέταξε η Πρώτη και ή Δεύτερη Οικουμενική Σύνοδος, όπως είπαμε, το διέσωσε ακέραιο ή Ορθόδοξη Εκκλησία μας, ενώ οι Παπικοί και Φραγκολατίνοι έβαλαν βέβηλο χέρι και το αλλοίωσαν. Το "Πιστεύω" ανήκει σε όλη την Εκκλησία και δεν επιτρέπεται λοιπόν ένας ή μερικοί να το' μεταβάλουν. Στο άρθρο του "Πιστεύω", όπου ομολογούμε την πίστη μας στο Άγιο Πνεύμα, λέγουμε, όπως το θέσπισαν οι άγιοι Πατέρες, ότι Αυτό εκπορεύεται από τον Πατέρα. Έτσι το είπε και ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός στην αρχιερατική Του προσευχή (βλ. Ίωάν. 15,26). Οι Παπικοί όμως, παρά τον σαφή αυτόν λόγο του Ιησού Χριστού και παρά την σαφή πάλι διατύπωση των Αγίων Πατέρων στο "Πιστεύω", έβαλαν την φράση "και εκ του Υιού". Αυτό είναι το περίφημο "Φιλιόκβε" των Φραγκολατίνων, πού αποτέλεσε αιτία διαμάχης και χωρισμού τους από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Οι Ορθόδοξοι για το Άγιο Πνεύμα πιστεύουμε ότι εκπορεύεται μεν μόνο από τον Πατέρα, αλλά αποστέλλεται στον κόσμο διά του Υιού, κατά τον λόγο πάλι του Κυρίου μας Ιησού Χριστού (βλ. πάλι Ίωάν. 15,26). Ή Ορθόδοξη Εκκλησία μας λοιπόν διδάσκει ότι λέγει ή Αγία Γραφή, όπως αυτήν την ερμήνευσαν οι Άγιοι Πατέρες.


6. Το "Πιστεύω" ήταν το πρώτο πού δίδασκε από παλαιά ή Εκκλησία μας στους Κατηχουμένους. Πρώτα δίδασκε το "Πιστεύω" και έπειτα το "Πάτερ ημών". Γιατί; Γιατί με το "Πάτερ ημών" καλούμε τον Θεό Πατέρα. Αλλά μάς λέγει ό απόστολος Παύλος ότι δεν μπορούμε να καλέσουμε το όνομα του Θεού, αν πρώτα δεν το πιστεύσουμε σ' Αυτόν (βλ. Ρωμ. 10,13-15). Το "Πιστεύω" λοιπόν, το όποιο έχει συνοπτικά όλα τα δόγματα της πίστης μας, είναι το πρωταρχικό μάθημα πού πρέπει να μάθουμε. Και πρέπει να το μάθουμε καλά. Σας συνιστώ, αδελφοί μου χριστιανοί, κάθε μέρα να λέγετε μια φορά τουλάχιστον το "Πιστεύω". Μάλιστα να προτιμάτε να το λέτε το βράδυ πριν από τον ύπνο. Αλήθεια, γιατί στο Απόδειπνο λέμε το "Πιστεύω"; Γιατί ό ύπνος είναι μία εικόνα του θανάτου, "ένας μικρός θάνατος", όπως έλεγε ό άγιος Κοσμάς ό Αιτωλός. Με την σκέψη λοιπόν του θανάτου λέμε το "Πιστεύω" στο Απόδειπνο, ώστε, αν συμβεί θάνατος, να με βρει, αφού πρώτα έχω ομολογήσει την πίστη μου!


Με πολλές ευχές, Ό Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας



Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΛΩΜΕΝΟ ΚΑΚΟ.


Το κακό με τις χίλιες εκδηλώσεις της αναισχυντίας, της διαφθοράς και της ασέλγειας, είναι τόσο προκλητικό κι απλωμένο παντού, όσο ποτέ. Ηθικά, αποπνικτική ή ατμόσφαιρα. 

Δεν υπάρχει αμαρτία, ή οποία να μη διαπράττεται από νεώτερους και γεροντότερους. Καθώς παρατηρεί ό άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, "αντί οι γέροι να γίνουν όπως τα παιδιά, κάνουν τα παιδιά γέρους. Και έτσι ούτε οι ίδιοι μπαίνουν στο Βασίλειο του Χριστού, ούτε επιτρέπουν στα παιδιά να μπουν".


Έτσι, ή σύγχρονη νεολαία παραπαίει και φθείρεται και διαφθείρεται και αναισχυντεί, χωρίς ιδανικά και δίχως προσανατολισμό. Οι πολυπολιτισμικές ανακατατάξεις και οι διαφυλετικοί συγχρωτισμοί έχουν επιφέρει κοινωνικές -ή μάλλον αντικοινωνικές- αλλοιώσεις, ξένες προς τις Χριστιανικές και Ελληνορθόδοξες.

"Γενεά σκολιά και διεστραμμένη" και ή δική μας γενιά. Κακότροπη και διεφθαρμένη και επαίσχυντη και

Και καθώς γράφει ό εξαίρετος ορθόδοξος ομολογητής Ιωάννης Ίανολίδε: "Ό αντίχριστος δεν είναι ένας αμαρτωλός άνθρωπος, αλλά ένας δαιμονισμένος άνθρωπος, μέσα στον όποιο το κακό γίνεται με αντιχριστιανική και απάνθρωπη σκέψη και πράξη".

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ



"ΘΑΥΜΑ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ"-Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής-Λευκάδια




Μεγάλο θαύμα συνέβη την Κυριακή του Τυφλού(29/05/2011) τρεις ημέρες πριν την απόδοση του Πάσχα(01/06/2011) όπου μπροστά στα μάτια πολλών πιστών ξαναζωντάνεψαν οι ορχιδέες που στόλιζαν τον επιτάφιο την Μεγάλη Παρασκευή(22/04/2011). Ακόμη και σήμερα 50 ημέρες μετά το Πάσχα οι ανθισμένες ταξιανθίες παράγουν συνεχώς νέα μπουμπούκια.



Σάββατο 12 Μαΐου 2012

"ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ"





I
.Ν.ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΝΕΩΝ ΣΕΠΟΛΙΩΝ

1 Απριλίου 2012. Ομιλία από τον Γέροντα π. ΑΝΑΝΙΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ με θέμα:

"ΠΛΟΥΤΟΣ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ"

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Ψυχολογική προσέγγιση της αυτοκτονίας.






Είναι η εκπομπή «Άποψη ζωής» με την ψυχολόγο κα Βάσω Μιχαλοπούλου.Από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης «Ράδιο Κιβωτός» 99,2 Fm

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Δεν μπορούμε να ζήσουμε χριστιανικά χωρίς έμπνευση





Δεν μπορούμε να ζήσουμε χριστιανικά χωρίς έμπνευση. Αν κάποιος καλλιτέχνης, κάποιος αληθινός καλλιτέχνης, ζει μέρα και νύκτα με τις εικόνες της τέχνης του, τότε εμείς οι χριστιανοί οφείλουμε να είμαστε ακόμη πιο προσεκτικοί. Οφείλουμε να υπερβούμε τις προσπάθειες του καλλιτέχνη, για να ζήσουμε σύμφωνα με το πνεύμα του Ευαγγελίου.

Το σημαντικότερο τώρα είναι να εμπνέει ό Θεός τον αγώνα σας για τη σωτηρία. Όταν δίνεται ή έμπνευση, oλη ή ζωή γεμίζει με φως και χαρά. Δεν παρατηρούμε πια τις λεπτομέρειες.

Δεν μπορούμε να θεωθούμε με την άσκηση μας. Ή θέωση ενεργείται με την ένοίκηση του Θεού μέσα μας και όχι με τις δικές μας ικανότητες. Ή φαντασία αποτελεί εδώ μεγάλο κίνδυνο. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να μη φανταζόμαστε ότι αυτός ό προορισμός είναι στα μέτρα μας. Απεναντίας, για τον Θεό όλα είναι δυνατά. Μπορεί να έλθει να μας βρει ως το βάθος της κλίνης μας, όταν είμαστε τελείως αδύναμοι.






ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ. 
ΓΕΡΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ.


Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Η ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΓΕΡΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ.





Για να μη χάσετε την ευλογία πού σάς έδωσε Θεός, αγωνισθείτε ν' αφομοιώνετε κάθε σκέψη πού σάς εμπνέει και να διώχνετε κάθε λογισμό πού σάς φονεύει.

Πώς να καθαρίσουμε τη φύση μας από κάθε ίχνος του προπατορικού αμαρτήματος; Αυτή είναι ή έννοια της ασκητικής ζωής. Έξω από αυτή δεν υπάρχει σωτηρία.

Πολλά πνεύματα είναι ισχυρότερα από μάς. Αν είμαστε όμως με τον Χριστό, θα κατορθώσουμε να τα νικήσουμε.

Οι εξωτερικές εκδηλώσεις της ασκήσεως, όπως είναι ή τήρηση των νηστειών, δεν αρκούν. Οφείλουμε να αναγεννηθούμε εκ θεμελίων.

Πώς να μη φοβούμαστε τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή; Στην αρχή της διαμονής μου στο Αγιον Ορος ή Μεγάλη Τεσσαρακοστή ήταν για μένα μια μεγάλη γιορτή: Να ετοιμασθώ, για να δεχθώ την αποκάλυψη της αναστάσεως μας. Αν δεχθούμε αυτήν την αποχή από την τροφή με εμπνευσμένη προσευχή, όχι μόνο ό οργανισμός μας θα την αντέξει εύκολα, αλλά και πολλές αρρώστιες θα θεραπευθούν.

Οσοι έχουν την ευλογία να έχουν καλή υγεία και μπορούν να απέχουν από την τροφή για μερικές εβδομάδες, φθάνουν σε κατάσταση μακαριότητος. Τα πάθη γαληνεύουν. Ζωντανό αίσθημα ειρήνης και παρουσίας του Θεού συνοδεύει την προσευχή. Είναι κρίμα πού σήμερα δεν έχουμε συχνά αυτή την αντοχή.

ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ. 
ΓΕΡΩΝ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ.



Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

«Πώς ένας ιός "δολοφόνος" γεννήθηκε σέ πείραμα»




Μέ αυτόν τόν τίτλο δημοσιεύθηκε άρθρο ειδικών σέ Εφημερίδα καί μέ τήν είδηση ότι «Ολλανδοί επιστήμονες δημιούργησαν στέλεχος τού Η5Ν1 πού μεταδίδεται μέ τόν αέρα» (Καθημερινή Κυριακής 1-1-2012).

Η πληροφορία αναφέρει ότι «ο νεαρός επιστήμονας πλησίασε τόν διευθυντή του, τόν λοιμοξιολόγο Ρόν Φουσιέ τού Ιατρικού Κέντρου " Έρασμος" τού Ρότερνταμ, καί μέ φωνή πού έτρεμε τού είπε: "Δέν θά τό πιστέψετε, αλλά δημιουργήσαμε ένα στέλεχος τού ιού τής γρίππης Η5Ν1 πού μεταδίδεται μέ τόν αέρα". Ο δρ. Ρόν Φουσιέ καί οι συνεργάτες του είχαν πάρει έναν από τούς πιό θανατηφόρους ιούς τής γρίππης καί τόν είχαν κάνει ακόμη πιό επικίνδυνο, τροποποιώντας ελάχιστα τό γενετικό του υλικό έτσι ώστε νά μεταδίδεται ευκολότερα».

Οι έρευνες στά εργαστήρια έχουν σκοπό τήν αντιμετώπιση διαφόρων προβλημάτων πού μαστίζουν τούς ανθρώπους, αλλά όμως μερικές φορές δημιουργούν καί νέα προβλήματα. Υπάρχουν πολλοί ειδικοί πού πιστεύουν ότι δέν έπρεπε νά γίνη η συγκεκριμένη μελέτη, γιατί, όπως υποστηρίζουν, «τέτοιοι ιοί διαφεύγουν συχνά από τά αμερικανικά εργαστήρια». Όμως, ο δρ. Φουσιέ, είπε ότι αυτό πού γίνεται στά εργαστήρια μπορεί νά γίνη καί στήν φύση, ενώ η μελέτη θά βοηθήση τά Κράτη πού ενδημεί ο ιός νά λάβουν «άμεσα τά απαραίτητα μέσα».

Τό γεγονός είναι ότι οι Αμερικανικές αρχές ζήτησαν από τό Επιστημονικό περιοδικό όπου επρόκειτο νά δημοσιευθή η συγκεκριμένη μελέτη «νά μήν αποκαλύψουν όλα τά στοιχεία τής έρευνας, από φόβο μήπως καί έβαζαν ιδέες ή ακόμα καί όπλιζαν τά χέρια κάθε επίδοξου τρομοκράτη».

Πάντως τό κακό έχει γίνει. Οι ερευνητές επανελάμβαναν τό πείραμα αυτό καί «επαλήθευσαν ότι 
ο ιός τής γρίππης τών πτηνών Η5Ν1 πού είχαν τροποποιήσει μεταδιδόταν μέ τόν αέρα. Ένας "δολοφόνος" είχε γεννηθεί».

Η είδηση αυτή είναι φοβερή. Η κοινωνία μας πάσχει από διαφόρους εγκληματίες καί δολοφόνους πού χρησιμοποιούν αντικείμενα καί φονικά όπλα, ιδέες πού σκοτώνουν τά όνειρα καί τίς ελπίδες τών ανθρώπων, κυρίως τών νέων, οικονομικά μέτρα πού μαραζώνουν τήν οικονομική ζωή τής κοινωνίας, καί επί πλέον εργαστήρια πού κατασκευάζουν ιούς πού δολοφονούν. Καί τέτοιοι ιοί προκαλούν πόνο, θλίψη, θανάτους καί γενικά αποδόμηση, ακόμη καί οικονομική τών ανθρώπων. Όταν περάση κανείς από τόν ιό τής γρίππης καί ταλαιπωρηθή από τά συμπτώματά της, τότε καταλαβαίνει τίς συνέπειες τέτοιων φοβερών ιών. Πάντως πρόσφατα πού πέρασα μιά τέτοια ίωση, μέ υψηλό πυρετό, ευγνωμονούσα τά λευκά αιμοσφαίρια καί γενικότερα τόν οργανισμό μου πού τόσες ημέρες έδωσαν μεγάλες μάχες γιά νά αντιμετωπίσουν τόν εισβολέα ιό!

Από τήν άλλη μεριά πολλοί λένε ότι έχουν συγκροτήσει επιτροπές Βιοηθικής καί βιοηθικούς κανόνες γιά νά βάλουν φραγμούς σέ τέτοιες συμφορές πού μπορούν νά προκαλέσουν πανδημίες! Πώς όμως μπορεί νά ελέγξη κανείς τέτοιες «διαρροές» καί απερισκεψίες; Καί πώς νά μπορέση κανείς νά αντιδράση σέ διαπλοκή μεταξύ Εταιρειών, Ερευνητικών Κέντρων καί Επιτροπών Βιοηθικής;
Φοβερή δέ είναι καί η πληροφορία πού λέει ότι «ο δρ. Φουσιέ θυμάται ότι όταν έμαθε τήν εξέλιξη, η έκπληξή του ήταν τόση πού τό μόνο πού ήθελε ήταν νά πιεί μία μπύρα γιά νά συνέλθει»!
Κατασκευάζονται «δολοφόνοι-ιοί» καί οι κατασκευαστές τους πού γίνονται αίτιοι θανάτου αναπαύουν τήν συνείδησή τους μέ μία μπύρα! «Κύριε ελέησον» 100 φορές!